Με την αγάπη όλα είναι δυνατά

«suhṛin-mitrāryudāsīna-madhyastha-dveṣya-bandhuṣu sādhuṣvapi ca pāpeṣu sama-buddhir viśiṣyate»

«Ανώτερος και Υπέρτατος είναι εκείνος που τρέφει ίση οπτική και εκτίμηση για φίλους, συγγενείς , συντρόφους, ουδέτερους χαρακτήρες, εχθρούς, κακόβουλους, αμαρτωλούς και Αγίους»

Bhagavad Gita VI.9

Μιλάμε για αγάπη, δίνουμε αγάπη, θέλουμε αγάπη. Ξέρουμε όμως πραγματικά πόσο καλύτερη μπορεί να γίνει η ζωή μας, αν κάνουμε την αγάπη βασική μας πρόθεση;

Αυτό είναι το θέμα μας για τον Δεκέμβριο, στο κλείσιμο μίας χρονιάς που μας έβαλε αρκετές δοκιμασίες.

Για να αγαπάς πραγματικά, θέλει μεγάλη δύναμη. Πολλές φορές ίσως, να θέλει και υπέρβαση. Όταν όμως η αγάπη γίνει απόφαση και συνειδητή πράξη, θα σε βοηθήσει να παραμένεις ακέραιος. Γιατί επί της ουσίας, είναι το αντίθετο του φόβου και το αντίδοτο στην οδύνη. Είναι η δύναμη που καλλιεργεί την αισιοδοξία, την ελπίδα και την καλοσύνη.

Επομένως , αυτόν το μήνα δεν θα μιλήσουμε απλά για το «αγαπώ το παιδί μου», «αγαπώ την μητέρα μου» ή «αγαπώ τον/την σύντροφό μου». Θα μιλήσουμε για τον τρόπο που μπορείς να αγαπάς τα πάντα γύρω σου, συμπεριλαμβανομένου του εαυτού σου, με την έννοια του να γίνεσαι συμπεριληπτικός. Μέσα από αυτού του είδους την αγάπη, τελικά εσύ ο ίδιος γίνεσαι πιο δυνατός και καταφέρνεις να μεγαλουργείς.

Αγάπη σημαίνει ακεραιότητα

Πώς είναι ο άνθρωπος που λειτουργεί με πρόθεσή του την αγάπη; Είναι αυτός που παραμένει ακέραιος σε καιρούς εύκολους και σε καιρούς δύσκολους. Αυτός που με αγάπη κοιτά τον εαυτό του και τον κόσμο γύρω του.  Αυτός που κατανοεί την παροδικότατα. Αυτός που μεγαλόψυχα συγχωρεί και είναι ευρύχωρος, ώστε να επιτρέπει σε οτιδήποτε μικρό να υπάρχει, αναγνωρίζοντας την μη μονιμότητα της κάθε συνθήκης και της κάθε κατάστασης.

Η αγάπη, ειδικά την στιγμή που βρίσκεσαι απέναντι σε αυτό με το οποίο δεν συμφωνείς, θα σε τοποθετήσει στην ακέραια δυναμική θέση του κέντρου. Εκεί όπου είναι η θέση της απελευθερωμένης ύπαρξης. Η θέση της πνευματικής τελειώσεως. Από εκεί τελικά, μπορείς να βάλεις καλά όρια που θα προφυλάξουν την ευτυχία σου.

Αυτό είναι το επίπεδο/κατάσταση που επιτυγχάνει ο ασκούμενος στο όκταπλό μονοπάτι που περιγράφεται στα Yoga Sutras. Είναι τo επίπεδο Samyama, εκεί δηλαδή όπου η συγκέντρωση (Dharana), διαλογισμός ((Dhyana), απελευθέρωση (Samadhi), γίνονται ένα.

Samyama είναι εκείνη κατάσταση όπου η συνειδητότητά σας έχει φτάσει σε ένα σημείο, όπου ξέρετε ξεκάθαρα ότι όταν λέτε «Γνωρίζω», έχει να κάνει με το  «Εγώ Γνωρίζω».  Δεν είναι η εξωτερική γνώση και πληροφορία . Αλλά εκείνου του είδους η γνώση που είναι αδιαπραγμάτευτη, γιατί επιβεβαιώνεται από ένα βαθύ αίσθημα του συμπαντικού εαυτού. Δηλαδή σημαίνει ότι δεν είστε το σώμα, δεν είστε το μυαλό, δεν είστε ο κόσμος. Αυτά τα τρία, είναι μέσα με τα οποία λαμβάνετε πληροφορία. Αποτελεί παγίδα όμως, να ταυτίζεστε με το σώμα, το μυαλό και το περιβάλλον γύρω σας. Είναι παγίδα γιατί σας εγκλωβίζει σε μία μικρή, περιορισμένη οπτική.

Την στιγμή που βρίσκεστε στη Samyama, το σώμα είναι εκεί, το μυαλό είναι εκεί, ο κόσμος είναι εκεί, αλλά δεν είστε μέρος αυτών των τριών πραγμάτων.  Τότε, απαλλαγμένοι από αυτούς τους περιορισμούς, η οδύνη δεν μπορεί να υπάρχει πια   Εάν είστε στο σώμα, το σώμα μπορεί να υποφέρει. Εάν είστε στο μυαλό, το μυαλό μπορεί να υποφέρει. Εάν είστε στον κόσμο, ο κόσμος μπορεί να σας κάνει να υποφέρετε.

Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν, να επισκέπτεστε εκείνο το μέρος απ’ όπου μπορείτε να έρθετε σε επαφή με την ανώτερη και την υπέρτατή σας φύση . Την ακέραιη πλευρά σας. Εκεί όπου δεν σας χαρακτηρίζει το επάγγελμά σας, η πορεία σας ή το όνομά σας. Εκεί όπου είστε ένα πραγματικά απελευθερωμένο άτομο, το οποίο μπορεί να κοιτάξει ακέραια τον κόσμο, έξω από οποιαδήποτε μικρότητα, «ταμπέλα» και εμπάθεια.

Έξω από τον «μικρό εαυτό», το βίωμα είναι εκ-στατικό. Από εκεί θα μπορείτε κοιτάτε με αγάπη και ίση εκτίμηση τα πάντα, όπως λέει και ο στίχος από την Bhagavad Gita.

Στην πράξη

Πώς πρακτικά μπορούμε να καταλάβουμε τα παραπάνω, αλλά και να δουλέψουμε ώστε να καλλιεργήσουμε την υπέρτατη δύναμη της αγάπης που δημιουργεί ακεραιότητα; Σκεφτείτε το εξής απλό.

Τι σε κάνει να θυμώνεις, να ζηλεύεις, να γίνεσαι άπληστος, βίαιος κτλ; Πώς αντιδράς σε αυτά τα συναισθήματα; Ποιοι είναι μερικοί εναλλακτικοί, θετικοί, τρόποι δράσης;

Αν επιλέξεις την ώρα που πχ. θυμώνεις, να λειτουργήσεις από αγάπη προς τον εαυτό σου, σίγουρα θα πετύχεις πολύ πιο εύκολα την απαλοιφή της οδύνης. Όταν το ίδιο κάνεις για τους άλλους και λειτουργείς με αγάπη, συμπόνια και κατανόηση απέναντί τους, ακόμα και στις κακές τους στιγμές, θα  γίνεσαι η αιτία απαλοιφής της οδύνης και για τη δική τους ζωή. Γιατί να το κάνεις αυτό; Γιατί όλοι μας, είμαστε κρίκοι της ίδιας αλυσίδας. Έτσι τελικά, θα ισορροπήσει ο κόσμος μας.

Καθώς φτάσαμε στον Δεκέμβριο σε μια ιδιαίτερα δύσκολη χρόνια για όλους, είναι σημαντικό να θυμηθούμε αυτό που τα κάνει όλα δυνατά. Την αγάπη. Στις ημέρες των γιορτών που πλησιάζουν ας σκεφτούμε πώς μπορούμε να λειτουργήσουμε με αγάπη, και έμπρακτα να τη δείξουμε όπου ξέρουμε εμείς  προσωπικά ότι  χρειάζεται, αλλά και οπουδήποτε στην κοινωνία περνάει από το χέρι μας να το εφαρμόσουμε και να το προσφέρουμε. Είναι πολλοί οι συνάνθρωποι που το έχουν ανάγκη.

Παρέα θα δουλέψουμε κάτω από αυτή τη μεγάλη ιδέα μέσα από τις πρακτικές μας, μέχρι τις 28 Δεκεμβρίου που θα είναι το τελευταίο μάθημα για το 2020.

Είναι μία μεγάλη ευκαιρία για κάθαρση, ενδοσκόπηση, στοχασμό επάνω στη θέση μας μέσα στον Κόσμο. Στις οικογένειες μας, στις δουλειές μας, στην κοινωνία μας.

Είναι ευκαιρία να πάρουμε αποφάσεις που θα μας συνοδέψουν το νέο έτος, και να εξελιχθούμε σε ακόμα πιο λειτουργικά άτομα για τον εαυτό μας και για τους άλλους

Με την αγάπη οδηγό όλα είναι δυνατά. Με την αγάπη οδηγό η ψυχή, ο νους και το σώμα δυναμώνουν. Αυτός άλλωστε είναι και ο υπέρτατος στόχος στην Yoga, και προσωπικά θεωρώ ότι τελικά αυτός είναι και ο υπέρτατος σκοπός της ζωής.